Bier-spijscombinaties
Bijzonder
Bier bij het eten, dat gaan we steeds vaker drinken. Niet pils bij de patat, maar bier-spijscombinaties: geselecteerde speciaalbieren als begeleider van gerechten. Veel restaurants met een uitgebreid degustatiemenu serveren vaak al een bijzonder bier in het wijnarrangement. Restaurants die louter bierarrangementen schenken bij het eten zijn er ook, maar vaak ontstijgen die niet het niveau van het eetcafé. Bij de Jopenkerk in Haarlem doen ze echter een heel aardige poging.
Jopen is geen restaurant dat bier bij zijn eten gezocht heeft, maar een bierbrouwer die er een restaurant bij begonnen is. In de voormalige Jacobskerk in het centrum van Haarlem staan voor de hoge glas-in-loodramen twee enorme koperen brouwketels. Ze lopen helemaal tot aan het plafond. Ervoor is een lange bar gebouwd. Het middenschip is een grand café. Het restaurant hangt als een zwevende verdieping in de hoge ruimte. Vanaf de vide – die volledig (vloer, muren én plafond) bekleed is met Perzische tapijten – kijk je uit op een bruisend tafereel van tappen, drinken en brouwen.
Op de kaart
Allereerst verschijnt de lijst met achttien zelfgebrouwen bieren. De bediening is goed geïnstrueerd, ze weten er alles van. Op de menukaart staat bij elk gerecht een „culicombi”: een bijpassend bier. Zoals Gillardeaux (2,75 per stuk) met stoutbier. Het is ongelooflijk wat dat bier met een oester doet. Stout is een Engelse bierstijl die wordt gebrouwen van donker gebrand mout, dat geeft het bier chocolade- en koffietonen. Waar een strakke witte wijn vooral de nadruk legt op de frisse ziltigheid van de oester, maakt de Jopen Extra Stout (3,90 euro) er een volle, romige comfortfood van. Echt de moeite waard!
De ‘gerookte zalm gelakt met stroop van donker bier’ (9,50 euro) met biet en wakame (Japanse zeewiersalade) is als voorgerecht geen hoogvlieger. Van de lak proef je weinig terug en vooral de toefjes bierschuim (van Jopen Jacobus) zijn onaangenaam bitter. Leuk geprobeerd, maar misschien moet je niet alles van bier willen maken. De culicombinatie is in dit geval wel weer helemaal raak: bier gebrouwen van gerookte tarwe. Het heeft een whisky-achtige rokerigheid die geweldig mooi aan de gepekelde zalm blijft ‘plakken’.
De bediening heeft rap door dat we alles (van elkaar) willen proeven: we krijgen alle bieren in tweevoud in kleine glaasjes aangeboden (mini-proeverij van vijf bieren 12,50 pp). Ze hebben ook een geintje: een spoom van bier met lychee-ijs. Het smaakt bijna als verse ijsthee: zoet en bitter. Niet echt een ververser van je smaakpalet, maar wel weer een gaaf voorbeeld van welke kanten je met bier op kan.
Over portiegrootte is niets te klagen. Voor 19,50 euro krijg je een flink stuk kabeljauw. Hij valt mooi uit elkaar, al had hij net iets rauwer gemogen. De saffraansabayon is erg zuur. Het idee om hier een Indian Pale Ale bij te schenken snap ik wel. Een IPA is een Amerikaanse brouwstijl met heel veel hop, daarvan krijgt het bier geprononceerde citrustonen en dat gaat natuurlijk goed bij witvis. Maar het bier wordt er ook ongelooflijk bitter van. Dat is fris in de zon, maar de vis slaat er dood van. Geen gelukkige culicombi.
Wel heel gelukkig worden we van de ‘haxe’ (21,50): een varkensschenkel, gaar gestoofd aan het bot, met een lak van Jopen Ongelovige Thomas, een zoet zwaar bier. Dit is precies hoe je ’m hebben wil: zacht, zoet en met een volle varkenssmaak. Erbij een gepofte aardappel en bietjes. Met als genadeslag een glas van die Ongelovige Thomas (10 procent). Dan kun je me wegdragen.
Eindoordeel
Het restaurant in de Jopenkerk is een gezellige, ongedwongen plek met een prachtig uitzicht op de brouwerij en de bruisende sfeer beneden in het café. In de keuken doen ze hun best om het eetcafé te ontstijgen. Dat lukt half. Ze tonen wel op een heel prettige manier wat je allemaal met bier kunt doen (en in een enkel geval wat je er beter niet mee kan doen). Het is vooral een perfecte plek om de hele avond oesters met stoutbier te zuipen. En als je lekker zat bent, dan zo’n varkenspoot erachteraan. Dat is een machtige combinatie.